De
zoon van God en zijn voorvaderen In het volgende hoofdstuk
zullen wij Jezus terug vinden, als zoon van zijn vader die in de hemel is, gesneuveld
gedurende de strijd aan de hand van de gerenommeerde volkstelling. Deze prins is werkelijk van
koningsbloeden, verre afstammeling van de koning David. Gezien de harem van Salomon
met zijn 300 vrouwen en 600 concubines, iedere jood heeft de mogelijkheid zich
te beroepen afstammeling te zijn van deze vruchtbare voorvader en er moeten
beslist andere maatstaven gebruikt zijn om zich te kunnen beroepen op een titel
Davidshuis. Deze zoon had net als alle
andere kinderen niet de mogelijkheid zijn ouders te kiezen en nog minder zijn
voorvaderen. De afstamming gaat niet in de richting van het verloop van de tijd
die sinds de Big Bang tot aan ons dagelijkse vredige leven stroomt zoals een
lange rustige rivier die niet terug kabbelt naar zijn bron. In wezen zou hij zich begrensd
moeten houden door zijn moeder te noemen, de heilige Maria en het vergeten van
zijn verre voorvaderen met een doopzeel van zo menig andere potentaten die de geschiedenis
ons gegeven heeft
De
stamboom van David is als volgt: Abraham | Isaac | Jacob | Juda | Péréç | Hecçrôn | Ram | Amminadab | Nahshôn | Salma | Booz | Obed | Jessé | David | Salomon |
De bijbel vertelt ons de
geschiedenis van het leven Abraham tot Juda en uit eindelijk tot de twee
laatste grote koningen Het is niet mijn bedoeling
de duizenden pagina’s van uiterst dun papier te kopiëren maar een licht te
werpen op de dubieuze kant van deze personages en hun donkere zijde die de
schriftstellers van dit monumentale boek hebben achter gelaten om niet te
liegen in het aanzien van de Oneindig Grote schepper. Dit doet me overigens denken
aan een anti communistische mop uit de zestigerjaren; Om de koude oorlog te beëindigen
doen Kroutchov en Kennedy een hardloopwedstrijd. Kennedy jonger en sportiever
wint! De Izvestia Russische krant ” de naam vertaalt is De waarheid”
geeft 5 columns op de voorpagina: Grote wedstrijd tussen de URRS en USA
Kroutchov tweede en Kennedy op een na de laatste. Terug naar Abraham “vader van
Talrijk” volgens de vertaling van zijn naam. Hij is de echtgenoot van zijn zus
in werkelijkheid halfzus van verschillende moeder zoals gebruikelijk bij
polygamie. Hij reist met zijn “smala”, een hebben en houen met tenten en vee. Waardoor zij in het gehele midden oosten en in Egypte
verzeilt raken. De Farao wil Sara in zijn
harem nemen en Abraham zegt alleen maar dat het zijn zus is en verzwijgt dat
het zijn vrouw is. Tot hieraan toe lijk het mij normaal, een Farao of zelfs een
koninkje had alle rechten en in onze middeleeuwen dijrecht( droit de cuissage)
was in wezen niet anders. Het verhaal begint verdacht te worden met de komst
van Sara in de harem worden alle vrouwen steriel. Onze van verre verleden vertellers hadden niet de
moderne kennis van onze moderne geneeskunde en in wat minder poëtische termen; zij
had hen met een geslachtsziekte besmet. De Faro komt er
achter en geeft Sara terug aan haar legitieme eigenaar en vergoed deze laatst koninklijk.
Voilà onze aartsvader stinkend rijk! Uiteindelijk Sara is ook
steriel en haar broer neemt een Egyptische concubine, de dienstmaagd van Sara
met de naam Haggar. Zij wordt spoedig zwanger en
krijgt mot met haar bazin Sara en vlucht de woestijn in maar een engel
overtuigt haar weer terug te gaan naar haar werkgeefster. Reeds aangehaald in
het hoofdstuk Baal, was zij zwanger voor of na haar slippertje want Abraham is
al 86 jaar. Er wordt een zoon geboren en
krijgt de naam Ismaël. Alles is mooi en prachtig en
Haggar voelt zich gelijkwaardig of meer dan Sara, die duidelijk niet zwanger
wordt. De zaken veranderen wanneer
drie boodschappers het koppel komen bezoeken en voorspellen dat Sarah een kind
zal krijgen. Sara lacht er om en het hoofdstuk eindigt sic “ Sarah ontkent; ik
heb niet gelachen want zij kreeg angst”, maar hij antwoorde “ je hebt er wel om
gelachen”. Dit doet mij denken aan een film met Antony Quinn die een eskimo
speelde . Hij presenteerde zijn vrouw aan een priester die in zijn nederzetting
kwam, en wilde dat zij met haar zou “lachen”(naar gebruik eskimo).De weigering van deze
missionaris van dit aanbod, maakt van deze primitieveling een moordenaar. De boodschapperengelen waren
goed geïnformeerd zie het schilderij van Tiepolo hoofdstuk Baal. Gezien de leeftijd van 99 jaar
van de naar zeggen vader heb ik enige wantrouwen in de genetische afstamming
van het vaderschap van Abraham. De chromosomen hebben hun plaats en belang in
de toekomstige generaties maar de kant van beschaving en opvoeding is beslist
belangrijker dan al dat zoeken naar de puurheid van de afkomst van onze genen,
anders zouden wij dichter staan tot de intelligente primaten.
Isaac wordt geboren zoals
voorspelt en Sarah gaat haar revanche nemen door haar concurrente Haggar met
haar zoon Ismaël te verbannen. Is het de hoge leeftijd die de
patriarch odieus maken of het gebruik van dit volk? Aller eerst, hij is de baas,
en een twist tussen vrouwen laat hem in geen enkele vorm vrij uit te gaan. Naar de teksten laat hij zich
besnijden met zijn zoon Ismaël die 13 jaar is en hij 99 (Ge.17-24). Hij stuurt Haggar (ge.21-8 )
met Ismaël op haar schouders manu militari de woestijn in met een waterzak en
een brood. Een gruwelijke dorstdood stond hun te wachten wanneer de dienst
engel hen niet op het laatste nippertje gered had door een put aan te wijzen. Bin Laden en Saddam zijn deze
engel nog dankbaar en menig anderen die ik niet minder sympathiek vind. Of te wel Ismaël is een dwerg
of Haggar is een reus want het dragen van een kind van 14 Jaar op de schouders is
niet logisch en niet gebruikelijk. Enige tijd later gaat deze
bejaarde recidiveren. Hij hoort stemmen en onze allochtonische afstammelingen
van de Parijse voorsteden zeggen dit nog heden ten dage als zij een meisje
levend verbranden of hun keel afsnijden zelfs de burgemeester van Parijs werd
half “geripped” Naar zeggen vraagt hij de unieke
God de opoffering van zijn unieke zoon die hem overblijft. De opoffering van kinderen was
gebruikelijk bij de Kaanatische bevolking en nog uitgeoefend 100 jaar later bij
de Pheniciers met hun (Afgod) Baal-Moloch en ook bij de Indianen in Amerika. Afschuwelijk, onze huidige
beschaving is goed geplaatst om deze
volken te berechten met onze 1 000 000 abortussen per jaar in
Europa op geofferd aan de God Mammon, God van de welvaart, geld! Gelukkig houdt de Engel de hand
tegen van deze moordenaar en het zijn nu de Joden die God dankbaar zijn de
dienst engel gestuurd te hebben . Zijn neef Lot in Sodome is
niet beter want bied zijn beide dochters, nog maagd, aan de muitende bevolking
die er mee kon doen wat ze wilden onder voorwaarde de boodschappers door God
gestuurd die zij wilden sodemieteren vrij lieten gaan. Uit eindelijk verkracht
hij hen zelf. De bijbel geeft de schuld aan de twee dochters ?? De kinderen uit
deze incest geboren geven de volkeren Moabiten en Ammonieten. De volgende generaties valt
weinig te bekritiseren over Isaac en Jacob. Dit zijn geen directe zonen van
Abraham maar waarschijnlijk kleinzoon of achter kleinzoon want de leeftijd
maakt een directe afstamming niet mogelijk. De zonen van Jacob zijn minder
onbevlekt. Zij verkopen hun broer Joseph, lieveling van zijn vader, aan Arabieren
die hem naar Egypte verkopen. Zie het verhaal van de vette en magere koeien.
Zij moorden een dorp uit die
zich laat besnijden en Ruben de oudste zoon van Lea gaat met de bijvrouw van
zijn vader in geslachtsgemeenschap. Komt als laatste Juda die ons interesseert
als voor vader van David. Hij heeft 3 zonen ER, Onân en Shéla. Juda geeft een vrouw, Tamar,
aan zijn zoon. God houdt niet van ER en laat hem sterven. Het gebruik bij deze
volkeren wil dat de tweede zoon deze vrouw neemt maar de kinderen die uit deze
unie voortkomen, dragen de naam van de gestorvene broer. Onân heeft hier geen zin in en
wanneer hij met Tamar gemeenschap heeft “gaat hij zingend de kerk uit” In de teksten staat “hij laat
zich gaan op de grond “ met andere woorden een onderbroken coïtus. Sindsdien hebben wij condooms
uitgevonden met hun driedubbele voordelen : geen risico voor zwangerschap ,
niet vervuild zijn van een andere klant en een barrière tegen
geslachtziektes. Nog heden ten dage noemen wij
Onanisten, kinderen die in bed plassen. Opnieuw is God vertoornd en
Onân gaat zijn broer achterna. De derde zoon is nog te jong
om de zaak over te nemen en nu gaat de intriges zich toespelen! Tamar wordt terug gestuurd
naar haar vader. In de tussen tijd sterft de vrouw van Juda en na zich getroost
te hebben met het verlies van zijn vrouw gaat Juda naar het feest van de
schapenschering. Tamar die hier hoogte van krijgt gaat naar een kruispunt met
chador als hoer verkleed en vangt in haar netten de arme Juda. Wij zijn hier in de
verklaringen waardig van onze maître
Dumas die het heel normaal vond dat zijn vriendin waarvan de intelligentie niet
de hoofd kwaliteit was, van de IQ was de “Q”(cul)groter dan de “I”, een bedrag
van 15 miljoen Gulden kon ontvangen en een salaris van een eerste minister. Eerste opmerking; in het
midden oosten een vrouw die zich prostitueert draagt geen chador anders word
zij gestenigd! Juda in weduwschap maakt
gebruik van deze verboden zeden. Daarbij komt nog dat hij geen creditkaart of
geld bij zich heeft. Hij geeft zijn zegel ring, koord, en wandelstok als
garantie voor zijn wipje. Gelukkig maar voor onze
leerlinge hoer want zwanger wordt zij bij haar schoonvader gebracht die zo te
zien een belangrijke Parain was. Het feit de eigendommen van Juda te tonen red
haar van een zekere steniging en bevalt uiteindelijk van een tweeling. De
oudste heet Pérèç en de tweelingbroer Zérah. Pérèç interesseert ons als
voorvader van David. In feite is het een hoeren
zoon en Juda beschermt haar met zijn vrijbrief. Dit keer zijn het niet de
hemelse Chromosomen maar Juda als patriarch neemt het vaderschap tot zijn
verantwoording net zo als zijn overgrootvader. De naam Juda wordt Jehuda,
Jude, Jew, Jood en in het Frans Juif. De achter achter kleinzoon van
Pérèç, Booz ontmoet Ruth en ik bespaar de lezer de genealogie van de incest
zonen van Lot al genoemd, Tamar ook beschreven, en de hoer die Jericho verraden
had en tot het joodse volk was opgenomen. Uit deze mic mac wordt op
zekere dag David geboren ! Uit een dergelijke referentie
van voorvaderen kan men alles verwachten en het vervolg is niet minder saai! David begint zijn carrière als
courtisan aan het hof van Saoûl.Deze koning is alcoholist en
bezuipt zich. In het Frans soûl wil zeggen dronken maar het woorden boek zegt
dat dit woord van het Latijn satier (verzadigd) stamt,? vreemd! David ontliep een vermoording
door deze jaloerse dronkaard. Zie bijgaande afbeelding: Is hij jaloers op zijn zoon
Jonathan voor wie David zegt dat zijn liefde groter was dan die van een vrouw.
Vreemde zeden en wanneer een afgevaardigde dame van de Knèseth er uit gooit
naar de ploeg integristen van de uiterst rechtse kant “ Jullie David en Salomon
zijn een stelletje homoseksuelen”. De opschudding is nog steeds niet beëindigd
want het probleem is Israël ( uit gesproken in het Frans “qui sera elle” wie
zal zij zijn). Na de dood van Jonathan en
vervolgens Saoûl wordt David koning. Deze parvenu vaart met stoom
en zeil, zoals men in Frankrijk zegt, en houdt er een harem op na zoals alle
potentaten in deze landen en niet te bevredigen zoals een vrouw of jongen
opgevoed door een possessieve moeder wil hij er nog eentje bij voegen namelijk
de vrouw van zijn generaal Uri. Hierbij vergeet hij het tiende gebod. Hij stuurt
Uri vervolgens naar de eerste gevechtslijn zodat hij sneuveld en kan op die
manier de schone Bathshabee als hoofd favoriete nemen. Zij geeft de geboorte
van Salomon en gelukt het de andere prestigieuze rivaal zonen Absalomon en
Adonias te elimineren. Salomon is voor het Hebreeuwse
volk hun grootste Koning maar zijn opvolging luidt de afgang in en sindsdien
wacht men op de Messie die voor anderen
gekomen is . Conclusie; Nom d’un Dieu
men moet de kinderen van God niet beschouwen voor wat zij niet zijn.  |