De Šulamite

Wij zijn in september 2000; en de zaken schijnen hun plaats weer in te nemen sinds de beroerende herontdekking de dag van Pasen in Viarmes van de verloren familie die in Israël was achter gebleven in de jaren 30, en de onvergetelijke bruiloft in eind Juli van onze jongste dochter Cendrine.

De studie over de naam van de Goden had hier onder geleden door al deze bestormingen maar wat in een goed vat zit verzuurd niet en als volgt bevind ik mij gedompeld in de stamboom die onze nicht uit Tel-Aviv ons had achter gelaten.

De fundamentele grond voor het opnemen van deze généalogie is me niet meer bekend, maar ik struikel op de naam van de moeder van mijn schoonvader bekent in Frankrijk onder de naam Frida Levikoff en de familie in Israël noemde haar Shulamite.

Haar herkomst is duidelijk; Frida = Germaanse naam van de godin Freya en komt overeen in het Frans met de Romeinse Godin Venus. Overigens de dag van de week komt overeen in de Germaanse talen en die van Latinistische landen met de dag van Friday of freitag, vrijdag en vendredi.

Levi geeft aan dat zij van de volkstam der levieten afstamt, een kaste van priesters (Cohens) en Koff komt van het Russische woord …??
Een uitdrukking om te zeggen dat het Russen zijn, dan gebruiken wij in Frankrijk de uitdrukking “Russkoff”
Kalinka  Kalinka
De naam Shulamite was mij goed bekend uit de bijbel in het Hooglied van Salomon die zingt over de geliefde, echtgenote of toekomstige echtgenote van Salomon . Men kan zeggen dat de koning ruimschoots de gelegenheid had dit lied te zingen wanneer men beschouwd dat het aantal van zijn echtgenotes 300 was en niet te vergeten zijn 600 bijvrouwen volgens de Heilige geschriften.

Dit erotische poëem werd in de Bijbel geaccepteerd onder de dekmantel van en zeer ecclesiastische verklaring .
Het handelt hier om een liefde tot God en andere vrijspraken. Dit poëem bestond in het gehele midden oosten en werd gezongen gedurende de bruiloften. De dingen die hierin worden verteld zijn te verstaan zoals zij verteld worden in de eerste graad.

Verder onder mijn bureaustoel bevind zich een industrieel bochttapijtje waarop een afbeelding staat van een oosterse vrouw uit het verre verleden en die ik sinds jaren de Shulamite noemde!

De vraag aan de neef Yahouda, waarom grootmoeder de naam had van Shulamite en niet Levikoff, het antwoord was kort en krachtig “It is the Hebreu name” et het mysterie bleef in zijn geheel. Ik bleef dus met mijn vraag en moest mij er bij neerleggen.

De maanden vliegen voorbij en het eind van het jaar overvalt ons zonder enige vorm van waarschuwing en wij zijn met familie, Frida mijn schoonzus zondag 31 december rond de schoorsteen in afwachting van het fatale uur. Frida heeft de naam geërfd van haar grootmoeder Frida en het is dus verklaarbaar waarom ik haar mijn ontsteltenis gaf over dit nog niet verklaarde probleem.
Daar ziet men het krachtwerk van een groep. In de kortste keren bemerkt Frida dat de namen van Grootvader op de stamboom, door computergeschreven, Moïse-Moshe, en Frida-Shulamite zonder familie naam voor beide grootouders.

Dit heeft geen 3 minuten geduurd. Dat is het (bien sûr) was mijn kreet om Remond Souplex te parodiëren in zijn politie films de laatste 5 min. Het is de naam van Frida die vertaald wordt door Shulamite .

In werkelijkheid komt de naam Venus, Freya waarvan Frida vandaan komt uit het midden oosten met Inanna-Istarte-Issis om uiteindelijk in Libanon Aphoret te worden en vervolgens in Cyprus en Kreta en Griekenland Aphrodite. De Romeinen geven haar de naam van een Keltische Godin Vannes en wordt: “Venus “.

De Germanen en Noorderlingen nemen het zelfde symbool systeem met de naam Freya.

Al deze Godinnen zijn liefdes Godinnen.

De vertaling van Istarte bij de Joden is Ester, de vergelijking van godin van de fysieke liefde met de Shulamite is beslist passend. Voor de Joden is Ester een heel andere herinnering en gaat terug naar een periode net zo heroïek als de uittocht uit Egypte, met de bevrijding van het Hebreeuwse volk van het juk van Babylon dus een voorstelling die niets te maken heeft met erotische liefde.

De etymologische verklaring van de naam Shulamite is te zoeken in de Bijbel bij David. Voor zijn oude dag neemt hij nog een zoveelste en laatste concubine op in zijn harem met de naam Abïchag en heeft volgens de bijbelgeleerden als bijnaam (De Sunamite want komt oorspronkelijk uit Sunam.) . Hij heeft hier geen geslachtsrelatie meer mee maar zij dient er voor hem warm te houden in bed .

Na de dood van David wil zijn oudste zoon Adonias en broer van Salomon haar trouwen. Dit zou tevens betekenen dat hij het troonrecht hiermee erfde. Zijn jongere broer loopt er niet in en laat hem vermoorden!

De Shulamite is dus “Hebreu name”, merci Yahouda, Merci Frida.
Kamal Salibi in zijn boek “ the bible came from Arabie “geeft een betere en overtuigende uitleg.

Salomon (ShlÕmÕh, of niet gevocaliseerd Šlmh) wordt op vrouwelijk geschreven Šwlmyt of uitgesproken Shulamite. Bij de Arabieren in hun Hooglied heet de schone geliefde Salmã, het vrouwelijke van Salman of te wel Salomon in het Arabisch.
Havahnag  Havahnag
Bij deze laatste is de geliefde Aïcha min of meer beschouwd als hun Venus. Omdat ik geen logisch verband zag van de verbastering heb ik de zelfde weg genomen als die van de Eponiem Frida en de naam Abïchag komt goed bij me aan.
Aïcha was de geliefde vrouw van Mohammed, dochter van zijn strijd en plunder makker Aboubakre Essedik.
De moeder van Aïcha was gevangen met een razzia en was jodin.
Aïcha is dus een naam van joodse afkomst en is te vergelijken met de Shulamite en kan eindigen met Quod Erat Demonstantum (Q.E.D.)